Junglebook deel 2

Toen ik wakker werd in de hangmat, was t al licht. Had ik toch nog even lekker geslapen! Ik hoorde gerommel en zag door t muskietennet heen dat Mathias al bezig was met van alles. Toen ik eenmaal t vuur rook, was t tijd om op te staan. Tijd voor ontbijt!
Na t ontbijt gingen we de jungle in voor n hike van 4 uur. Het was al snel erg warm, maar dat kon ook komen omdat we 2 broeken over elkaar aan hadden :) vandaag kregen muggen en wespen bij ons geen kans!! Haha!!
Mathias liet ons tijdens de hike van alles zien; hoe je n rugzak maakt van palmbladeren, welke mieren je kunt fijnknijpen en daarna kunt gebruiken als anti-muggen-spul, welke bomen water bevatten (best lekker btw), welke planten giftig zijn, hoe je touw kunt maken van n bast, welke schors sap bevat tegen wespensteken en nog veel meer...
Op n gegeven moment gaat hij op z'n knieën bij een gat in de grond zitten. Er zou namelijk een tarantula in zitten. Sorry. Een wat?! Voordat ik t wist zag ik al 2 grote zwarte poten uit t hol komen en ik wist niet hoe snel ik weg moest duiken achter de anderen!!
Ik had de camera al aan iemand anders gegeven zodat we zelf niet zo dicht bij hoefden te komen om n foto te maken. Smart ass :)
Het zweet liep in straaltjes van mijn hoofd af maar nu niet eens zozeer van de warmte maar meer van de angst...
Ineens zegt Mathias of ik naast em moet komen staan, want dan kan ik met de spin op de foto. Ik dacht eerst dat hij kortsluiting had, want natúúrlijk kwam ik geen stap dichterbij. Totdat ik 5 minuten later ineens zélf kortsluiting had toen ik de poot van dat beest aanraakte terwijl ik lachend in de camera keek... Haha! Ach ja, moest de angst toch een keer overwinnen?!?
Na de jungletocht zijn we weer bezweet in de boot gestapt om terug te gaan naar t camphouse. Heerlijk, ff vol gas over dat water met de wind door je haren!

Eenmaal terug zijn we gelijk onder de koude douche gestapt; fijn! Al t vuil uit je haar, warmte uit je lichaam, anti-muggen-spul van je lijf en schone kleding aan.

Na de lunch zijn we ons avondeten gaan vangen, we gingen namelijk piranha-vissen! Echt super tof! Beetje tussen de bomen in met je hengeltje visjes naar boven halen, echt leuk :) haha!
In totaal hadden we er 12 ofzo, dus de score was prima. Ze waren niet heel groot, maar de tanden waren ruimschoots aanwezig dus we waren voorzichtig!
De zon was inmiddels al onder gegaan en dat gaf de meest mooie luchten. Er vlogen ook veel vogels voorbij en ik viel af en toe van opwinding bijna uit de boot als ik weer n onbekend exemplaar zag vliegen. Supergaaf!!

Na t avondeten 'mochten' we lekker chillen want we gingen niet meer op pad. We hebben met onze groep lekker bij de hangmatten gezeten en n beetje zitten kletsen met wat drankjes. T was zo'n leuke groep!!
De volgende dag zouden Dan, Mike (Ieren) en Orel en Reggev (Israëliërs) weggaan, dus t voelde ook n beetje als de laatste avond waar we extra van moesten genieten :)

Onze wekker ging de volgende morgen al om 5 uur want we gingen de zonsopgang kijken vanuit de boot. Wat was dat mooi?!? Echt fantastisch :) Er waren niet veel wolken aan de horizon dus dat maakte het allemaal extra mooi. In de verte hoorden we de apen nog brullen (klinkt als een trein die in de verte voorbij dendert) en zagen we nog een paar dolfijnen springen. We waren gelukkig :)

Terug voor t ontbijt, want onze magen begonnen te knorren :)
Na t ontbijt sprongen we weer in de boot om bij een lokale familie te kijken hoe ze t dagelijkse leven hier n beetje rooien. Nou das echt geen doen. Het gezin, vader/moeder/14 kinderen/14honden, liepen er allemaal rond. Ze maakten een soort couscous wat ze verkopen en eten, het is het enige waar ze van leven; wat n werk! En als ze het niet goed deden, dan bleven er giftige sappen over in die couscous en zouden ze ziek worden... Verder de hele dag een beetje vissen, muggen doodslaan, ananassen plukken en cocosnoten zoeken.... Mij niet gezien!
Moeders, die overigens zwanger leek van de 15e, maakte op vrije momenten sieraden van acai-bessen dus voor de goede orde hebben we hier de laatste real besteed die we nog bij ons hadden. Dat konden ze vast wel gebruiken. We begrepen dat ze al het geld wat ze hiermee verdiende uitgaf aan kleding voor de kinderen. We namen ons voor om alle kleding die we niet mee wilden nemen naar huis in een grote tas te doen en die aan hun te geven. Ja, daar zouden ze vast blij mee zijn.

Na de lunch moesten we afscheid nemen van de halve groep, alleen wij en de Chinezen bleven over. Zo goed als ik ben in afscheid nemen, hebben we gedag gezegd en hebben we daarna onze spullen geordend in de kamer. De stroom was uitgevallen dus de warmte was niet te harden, want de ventilators deden t nu ook niet. De Brazilianen kregen t ook lichtelijk warm, want geen stroom betekende geen tv, en geen tv betekende geen voetbal. Die middag moest Brazilië spelen, dus er werd met man en macht van alles geprobeerd. Uiteindelijk lukte t 10 minuten voor de wedstrijd om de stroom aan de praat te krijgen en zaten we alsnog in ons Brazilië shirt voor de tv.
De wedstrijd liep zo bijzonder, dat had niemand ooit verwacht. De Brazilianen zaten er n beetje verslagen bij terwijl wij alleen maar fanatieker werden!! We wilden tegenover Brazilië in de finale staan, niet tegenover Duitsland!?!
Helaas pindakaas.
Direct na de wedstrijd viel de stroom weer af, dus bij een romantisch kaarsje hebben we ons eten opgegeten een een potje Yathzee gespeeld.
De enige mede-camphouse-bewoners die er nog waren, waren 7 Chinezen en een Belg (wat we niet wisten, dus we hadden hem en ieder ander uitgebreid zitten bespreken... Oeps!!). Na niet al te lange tijd zijn we lekker naar bed gegaan om ons boek te lezen en beetje op tijd te gaan slapen.
De warmte hing er nog steeds maar om aan de muskieten te ontkomen werden er gewoon kleren aangetrokken en hebben we in een slaaphoes gelegen. Meer bulten konden we niet meer aan; onze benen leken wel een of andere planeet. Ik kreeg ook steeds meer last van de wespensteken, soms zakte ik door m'n been als ik em even niet had belast. Raar gevoel...
Toen Joyce midden in de nacht nog steeds wakker lag en met haar zaklamp op zoek ging naar n te vermoorden muskiet, besloten we dat t misschien wel mooi was geweest zo. We hadden al veel gezien en gedaan; de jungle écht ervaren. Vissen gevangen, dolfijnen gezien, spinnen geaaid, apen horen brullen, geslapen in het oerwoud, vogels gespot, zonsopgangen en -ondergangen gezien, kaaimannen gevoeld... Ja we waren tevreden, we besloten om de volgende dag nog een keer de zonsopgang te kijken en daarna terug te gaan naar de bewoonde wereld.
Misschien wel omdat we deze keus gemaakt hadden, of misschien ook niet, maar daarna hebben we nog wel even 2 uur fijn geslapen.

Na de zonsopgang, het ontbijt en een verkwikkende douche, zijn we voor de laatste keer het oerwoud ingegaan want we wilden nog een laatste poging doen om apen te zien. En ja hoor, nog gelukt ook :)! Superleuk en precies zoals je je het voorstelt; met een krulstaart en een baby op de rug springen ze van tak naar tak. Echt gaaf!
Inmiddels was er een regenbui losgebarsten, die overigens heel welkom was, maar de dieren verdwenen hierdoor naar hun schuilplekken. Dus rustig aan zijn wij ook weer teruggepeddeld naar t camphouse. Wat was dit gaaf geweest!

Zo goed en kwaad als het ging hebben we onze backpacks gevuld met alles wat er nog aan kleding over was. De tas voor de familie was ook niet zuinig; shirts, legging, broeken, pet, sportschoenen, handdoeken... Dat scheelde ons veel ruimte! Prima!

Na gedag te hebben gezegd zijn we op de speedboot gestapt en naar de bewoonde wereld gevaren. Hierna moesten we weer een uur hobbelen in een busje waarvan de chauf het gaspedaal goed wist te vinden! Onderweg weer van alles gezien. Elke keer voelt het als n mini-excursie als je ergens rijdt; je ziet zoveel! Fantastisch!
Na deze kamikaze-rit hadden we nog 1 boottocht voor de boeg. We hadden al uitgerekend dat als alles meezat we de wedstrijd NL-ARG misschien nog wel konden zien... En ja hoor! Bij de aftrap liepen we net ons hotel binnen :)
Met een bonkend hart en een oranje cocktail hebben we gekeken naar 'onze' mannen. Jammer maar helaas.
Toch was ons humeur niet kapot te krijgen; wij hadden weer een normaal bed, een warme douche, een telefoon waarmee je verbinding had, airco....

Echt wat waren de afgelopen dagen een ervaring geweest. Fantastisch. Bijzonder. Mooi. Maar soms ook pittig en pijnlijk.
Dit nemen we weer mee. Dit vergeten we nooit, nooit, nooit meer.
De jungle staat in ons geheugen...